ผลิต ด๊อกเตอร์ อย่าเน้นปริมาณ



กระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) ได้สำรวจจำนวนนิสิตนักศึกษาระดับอุดมศึกษา (สูงกว่าปริญญาตรี) ในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐและเอกชน ปีการศึกษา 2549 พบว่า จำนวนนักศึกษาปริญญาเอกเพิ่มขึ้นต่อเนื่อง โดยปีการศึกษา 2545 มี 6,213 คน ปีการศึกษา 2546 มี 7,715 คน ปีการศึกษา 2547 มี 8,264 คน ปีการศึกษา 2549 มี 10,516 คน ปีการศึกษา 2549 ปี 13,959 คน

ในอดีต นักศึกษาปริญญาเอกในประเทศไทยมีไม่มากนัก เนื่องจากมีมหาวิทยาลัยที่เปิดสอนหลักสูตรปริญญาเอกไม่กี่แห่ง แต่ละแห่งรับนักศึกษารุ่นละไม่เกิน 5 คน เพราะการจะเปิดการสอนในระดับนี้ได้ จะต้องใช้ทรัพยากรในการจัดการศึกษามาก ซึ่งมีมหาวิทยาลัยไม่กี่แห่งที่มีความพร้อม เมื่อเทียบกับปัจจุบัน มหาวิทยาลัยที่เปิดหลักสูตรระดับปริญญาเอกมีมากขึ้น โดยปีการศึกษา 2549 มีมหาวิทยาลัยรัฐและเอกชนเปิดหลักสูตรปริญญาเอกจำนวน 53 แห่ง ทั้งนี้ เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้เรียนที่ต้องการพัฒนาความรู้ในสาขาที่ตนทำงาน และองค์กรต่าง ๆ ต้องการผู้จบปริญญาเอกมากขึ้น

อย่างไรก็ตาม มีนักวิชาการได้ออกมาแสดงความเป็นห่วงเรื่องคุณภาพการศึกษา เกรงว่าจะเข้าข่าย ldquo;จ่ายครบจบง่ายrdquo; เนื่องจากมหาวิทยาลัยหลายแห่งเปิดสอนปริญญาเอกทั้งภาคปกติ ภาคพิเศษ ซ้ำยังย่นเวลาเรียนให้สั้นลง เน้นทฤษฎีมากกว่าการวิจัย และไม่จำกัดจำนวนนักศึกษา อาทิ ศ.ดร.สมหวัง พิธิยานุวัฒน์ ผอ.สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์กรมหาชน) หรือ สมศ. แสดงความเห็นว่าการศึกษาปริญญาเอกของไทยขยายตัวเร็วไป ปริมาณมาก่อนคุณภาพ คือ รับนักศึกษารุ่นละ 40-50 คน หรือไม่จำกัด มักจ้างศาสตราจารย์เกษียณ หรือใกล้เกษียณเป็นประธานหลักสูตร มีอาจารย์ที่ปรึกษาเพียง 4-5 คน อาจารย์ 1 คน ต้องให้คำปรึกษานักศึกษาหลายสิบคน จึงไม่สามารถลงลึกในด้านวิชาการได้ เข้าข่ายหลักสูตรที่ผลิตดอกเตอร์กล้วย ที่ รศ.ดร.วรากรณ์ สามโกเศศ รมช. ศึกษาธิการ (ศธ.) ได้ให้ความหมายว่า เป็นดอกเตอร์ที่ทำวิทยานิพนธ์ครั้งเดียว เหมือนกล้วย ออกดอกผลไม่กี่ครั้งแล้วรอวันตาย

ผลกระทบที่จะเกิดขึ้นจากการรับนักศึกษาปริญญาเอกจำนวนมาก โดยไม่มีการควบคุมอย่างเหมาะสม ได้แก่

บัณฑิตปริญญาเอกขาดคุณภาพ การที่มหาวิทยาลัยรับนักศึกษาปริญญาเอกจำนวนมาก ส่งผลเสียต่อการเรียนการสอน เนื่องจากอาจารย์ 1 คน ต้องรับผิดชอบนักศึกษาหลายคน จึงเป็นไปไม่ได้ที่อาจารย์จะสามารถลงลึกด้านการวิจัยกับนักศึกษา การเรียนปริญญาเอกปัจจุบันเน้นสอนทฤษฎี จึงไม่แปลกใจที่บัณฑิตปริญญาเอกจำนวนมากทำวิจัยไม่เป็น และไม่สามารถเชื่อมโยงความรู้จากทฤษฎีออกมาเป็นภาคปฏิบัติ เมื่อบัณฑิตเหล่านี้ออกมาประกอบอาชีพเป็นครูอาจารย์ ยิ่งตอกย้ำการศึกษาที่ขาดคุณภาพ

บัณฑิตปริญญาเอกล้นตลาดแรงงาน ในแต่ละปีมีผู้ที่ศึกษาต่อระดับปริญญาเอกเพิ่มมากขึ้น หากไม่มีการควบคุมปริมาณ อาจเกิดภาวะบัณฑิตระดับปริญญาเอกล้นตลาดแรงงานได้ ซึ่งปัญหานี้เกิดขึ้นกับประเทศสหรัฐอเมริกา เพราะแต่ละปี สหรัฐฯ ผลิตบัณฑิตปริญญาเอกมากกว่า 4 หมื่นคน แต่พบว่า บัณฑิตเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้นที่มีงานทำ นอกนั้น ไม่ยอมทำงานที่ต่ำกว่าวุฒิการศึกษาจึงตกงานค่อนข้างมาก โดยเฉพาะบัณฑิตปริญญาเอกสาขาศึกษาศาสตร์ สาขาวิชาภาษาอังกฤษ และสาขาสังคมวิทยา ซึ่งกว่าร้อยละ 90 ไม่ทราบว่ามีแหล่งงานที่ต้องการคนจบสาขานี้หรือไม่

กระทบต่อการบริหารองค์กรและประเทศ กรณีที่ดอกเตอร์ขาดคุณภาพ จบออกมาเป็นผู้บริหารองค์กรหรือผู้บริหารประเทศ ด้วยความที่มีเพียงวุฒิการศึกษาแต่ขาดความรู้และทักษะ อาจทำให้การบริหารผิดพลาด หรือไม่ไปในทิศทางที่เกิดประโยชน์สูงสุด จนส่งผลเสียต่อคนในองค์กรและคนในประเทศ

แม้ปัจจุบันบัณฑิตระดับปริญญาเอกจะเป็นที่ต้องการของตลาดแรงงาน แต่การรับนักศึกษาปริญญาเอกโดยไม่จำกัดจำนวนนั้น อาจส่งผลเสียคุณภาพบัณฑิตที่ลดต่ำลงจนกระทบต่อสังคมในภาพรวม ดังนั้น ศธ. ควรมีมาตรการควบคุมการจัดการศึกษาระดับนี้ให้มีคุณภาพ โดยร่วมมือกับ สมศ. และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง โดย

คุมการผลิตนักศึกษาปริญญาเอกที่มีคุณภาพ โดยมีระบบการประเมินที่เป็นมาตรฐานและหากผลการประเมินพบว่า มหาวิทยาลัยใดเปิดหลักสูตรปริญญาเอกไม่ได้มาตรฐาน ศธ. อาจพิจารณาให้มหาวิทยาลัยหยุดรับนักศึกษาชั่วคราว หรือรับนักศึกษาในจำนวนที่น้อยลง จนกว่าจะเห็นว่ามหาวิทยาลัยได้ปรับมาตรฐานเรียบร้อยแล้ว มิฉะนั้น มหาวิทยาลัยอาจผลิตบัณฑิตปริญญาเอกที่ไร้คุณภาพสู่ตลาดได้

ควรศึกษาวิจัยความสอดคล้องระหว่างความต้องการของตลาดแรงงานกับปริมาณบัณฑิตปริญญาเอก แยกเป็นรายสาขาวิชา เพื่อป้องกันปัญหาบัณฑิตปริญญาเอกล้นตลาดแรงงานหรือขาดแคลนในบางสาขา

ปริญญาเอก ถือว่าเป็นการศึกษาระดับสูงที่สุด ผู้ที่สำเร็จการศึกษาระดับนี้จึงถือว่าเป็นผู้ที่มีความรู้ทั้งทฤษฎีและการวิจัย และเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาประเทศ แต่ปัจจุบันดูเหมือนจะเกิดข้อกังวลและความกังขาเกี่ยวกับผู้ที่ได้คำนำหน้าว่าเป็น ldquo;ด๊อกเตอร์rdquo; ดังที่กล่าวมาข้างต้น ดังนั้น ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง อาทิ ศธ. และ สมศ.ควรควบคุมคุณภาพและปริมาณบัณฑิต มหาวิทยาลัยควรคำนึงถึงผลกระทบต่อสังคมมากกว่าแสวงหารายได้ เพื่อผลิตบัณฑิตปริญญาเอกที่มีคุณภาพ และเป็นผู้ที่สร้างองค์ความรู้ให้แก่ประเทศชาติอย่างแท้จริง

แสดงความคิดเห็น
admin
เผยแพร่: 
0
เมื่อ: 
2007-11-19