นอกจากนี้ กิจกรรมส่งเสริมการขาย อาทิ ลานเบียร์ ร้านอาหาร สามารถมีพนักงานเชียร์เบียร์ได้ แต่ห้ามแต่งกายที่มีตราสินค้า โดยสถานที่จำหน่ายที่มีการติดตั้งร่ม โต๊ะ ธงราว หรืออุปกรณ์อื่น ๆ ให้ใช้สีเดียวกับสีของผลิตภัณฑ์เครื่องดื่มแอลกอฮอล์แต่ต้องไม่มีตราสัญลักษณ์ หรือถ้ามีจะต้องไม่เป็นสีเดียวกับที่ใช้กับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์

การที่กฎหมายเน้นไปที่การควบคุมการแสดงตราสัญลักษณ์สินค้าและยี่ห้อสินค้าเป็นหลัก อาจเกิดจากการตั้งสมมติฐานว่า หากไม่ให้ผู้บริโภคเห็นตราสัญลักษณ์และยี่ห้อสินค้า หรือทำให้ผู้บริโภครับรู้ตราสินค้าในลักษณะที่เปลี่ยนไปเดิม จะทำให้คนซื้อเหล้า-เบียร์น้อยลงไปเอง

แต่การเน้นเฉพาะการควบคุมการโฆษณาชื่อผลิตภัณฑ์และตราสัญลักษณ์ของเครื่องดื่มมึนเมา อาจเป็นเพียงมาตรการที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการรับรู้ของประชาชน แต่ไม่อาจทำให้พฤติกรรมการดื่มเปลี่ยนแปลงไป

ทันทีที่กฎหมายฉบับนี้มีผลบังคับใช้ เราจะได้เห็นความพยายามของบริษัทสุรา-เบียร์ในการเปลี่ยนแปลงการรับรู้ของประชาชน จากที่เคยรับรู้เครื่องหมายการค้าและชื่อผลิตภัณฑ์ เปลี่ยนแปลงเป็นการรับรู้ในรูปแบบอื่น ๆ เช่น สีสรรที่สะดุดตา อุปกรณ์ตบแต่งสถานที่ที่มีเอกลักษณ์ ตัวการ์ตูน คำพูด เป็นต้น

นอกจากนี้ การห้ามออกชื่อสินค้าทางโทรทัศน์ แต่อนุญาติให้ออกชื่อบริษัทผู้ผลิตเครื่องดื่มมึนเมาได้นั้น จะทำให้ผู้ผลิตเครื่องดื่มมึนเมาพยายามสร้างความเป็นหนึ่งเดียวกันระหว่างชื่อบริษัทกับชื่อสินค้า โดยก่อนที่กฎหมายจะมีผลบังคับใช้ บริษัทผู้ผลิตเหล่านี้อาจเร่งระดมยิงโฆษณา เพื่อสร้างการรับรู้ใหม่ให้กับนักดื่ม โดยการสอดแทรกชื่อบริษัทของตนลงไปในโฆษณาให้มากที่สุด เพื่อทำให้คนทั่วประเทศทราบว่าบริษัท ใดขายเหล้า-เบียร์ยี่ห้ออะไร