แป๊ะเจี๊ยะ ควร จัดการ หรือให้ จัดเก็บ

7 พฤษภาคม 2550
เรียนมิตรสหายที่เคารพรัก
เงินแป๊ะเจี๊ยะกับโรงเรียนดัง นับเป็นประเด็นร้อนต้อนรับเปิดเทอมแทบทุกปี ในปีนี้ กระทรวงศึกษาธิการได้มอบนโยบายการรับนักเรียนปีการศึกษา 2550 ให้แก่ผู้รับผิดชอบเพื่อดูแลการรับนักเรียนเข้าศึกษา ให้ปลอดเด็กฝาก เด็กเส้น และการเรียกเก็บแป๊ะเจี๊ยะ แต่ความจริงอีกด้านหนึ่งที่ทำให้การแก้ไขเป็นไปด้วยความยากลำบาก นั่นคือ การเรียกเงินแป๊ะเจี๊ยะเป็นปัญหาที่ฝังรากลึกมายาวนานในสังคมไทย ผู้ปกครองที่ต้องการให้บุตรหลานของตนเข้าโรงเรียนที่มีชื่อเสียง เพื่ออนาคตที่ดีกว่า ย่อมเต็มใจและยินดีจ่ายเงินให้กับโรงเรียน ในรูปแบบที่นิยมกัน..การบริจาค

อย่างไรก็ตาม การปล่อยค่าเล่าเรียนลอยตัวควรกำหนดให้อยู่ภายใต้คุณภาพของโรงเรียน กล่าวคือ โรงเรียนใดที่มีคุณภาพสูงรัฐควรปล่อยให้โรงเรียนเก็บค่าเล่าเรียนเต็มที่ตามต้นทุนจริง ให้เพียงพอต่อการพัฒนาคุณภาพการศึกษาภายในโรงเรียน ในขณะที่โรงเรียนที่ยังมาตรฐานไม่มากนักรัฐควรให้การสนับสนุนจนกว่าโรงเรียนจะมีคุณภาพสูงจนสามารถเก็บค่าเล่าเรียนลอยตัวได้ แต่เป็นคนละกรณีกับโรงเรียนขนาดเล็กในพื้นที่ห่างไกล และประชนชนในพื้นที่มีรายได้ต่ำ รัฐยังคงต้องสนับสนุนการศึกษาเป็นพิเศษ

ในทัศนะของผมค่อนข้างไม่เห็นด้วยกับการเก็บเงินแป๊ะเจี๊ยะ เพื่อแลกสิทธิในการเข้าเรียน แต่การแก้ไขปัญหาดังกล่าวเป็นประเด็นที่ค่อนข้างยากลำบาก ยิ่งหากเป็นการแก้แบบหักดิบ โดยการสั่งห้ามไม่ให้เรียกเก็บเงินผู้ปกครองเลย จะยิ่งไม่ได้ผลในทางปฏิบัติ

ผมเสนอว่า ทางออกของปัญหาการเรียกเก็บเงินแป๊ะเจี๊ยะ ควรแบ่งตามช่วงเวลาโดยพิจารณาอย่างสมจริง มองเพื่อแก้ปัญหา และมองเพื่อให้ทุกฝ่ายได้ประโยชน์ โดยมุ่งเป้าให้โรงเรียนยังคงรักษาคุณภาพในระดับสูง แบ่งเป็น

ระยะสั้น อนุญาตให้เก็บเงินแป๊ะเจี๊ยะ คงต้องยอมรับว่า แป๊ะเจี๊ยะจะยังคงมีอยู่ตราบใดที่คุณภาพสินค้าต่างกัน โรงเรียนชื่อดังมักมีคุณภาพสูงกว่า และมีต้นทุนในการจัดการศึกษาสูงกว่า ผู้ปกครองที่ต้องการให้ลูกหลานเรียนในโรงเรียนชื่อดังจึงยอมจ่ายเงินแป๊ะเจี๊ยะจำนวนมาก ซึ่งเป็นไปตามกลไกตลาด ด้วยเหตุผลเหล่านี้ ทางออกในระยะสั้นควรยังให้มีการเก็บแป๊ะเจี๊ยะอยู่ แต่ต้องนำเงิน ldquo;ใต้โต๊ะrdquo; มาไว้ ldquo;บนโต๊ะrdquo;โดยมีการดำเนินการอย่างโปร่งใส เป็นธรรม และนำไปพัฒนาคุณภาพโรงเรียนอย่างแท้จริง โดยรัฐอาจอนุญาตให้เก็บแป๊ะเจี๊ยะไม่เกินร้อยละ 2-3 ของที่นั่งเรียน โดยให้แต่ละโรงเรียนกำหนดโควตาไว้อย่างชัดเจน

ระยะยาว ไม่ให้มีการเก็บแป๊ะเจี๊ยะเลย ในระยะยาวจุดยืนของภาครัฐคือ ไม่ควรให้มีการเก็บค่าแป๊ะเจี๊ยะเลย โดยในบางโรงเรียนผู้เรียนควรมีส่วนร่วมจ่ายตามต้นทุนจริง และปล่อยค่าเล่าเรียนลอยตัว เนื่องจากผลตอบแทนสู่ผู้เรียนในอนาคตย่อมสูงตามไปด้วย ข้อดีของการไม่ให้เก็บค่าแป๊ะเจี๊ยะคือ ช่วยลดปัญหาการเก็บแป๊ะเจี๊ยะในทุกรูปแบบ สร้างความเท่าเทียมในการเข้ารับการศึกษา

สิ่งที่กล่าวมาข้างต้นเป็นเพียงมาตรการเสริม ที่ต้องดำเนินการอย่างค่อยเป็นค่อยไป หากแต่สิ่งสำคัญในการแก้ปัญหาคือ การสร้างค่านิยมที่ถูกต้องแก่ประชาชนเกี่ยวกับสิทธิในการรับการศึกษาของบุคคล และการลบค่านิยมการส่งลูกเข้าโรงเรียนดัง เพราะหากประชาชนยังไม่เข้าใจในสิทธิการศึกษาของบุคคลอื่น ย่อมทำให้เกิดการจ่ายเงินเพื่อเข้าโรงเรียนดัง ๆ อันเป็นการกีดกันคนที่อื่นที่มีสิทธิรับการศึกษา
admin
เผยแพร่: 
0
เมื่อ: 
2007-05-07