เส้นทาง ?โอลิมปิกวิชาการ? ต้องสร้างคนเก่งเพื่อสร้างชาติ

เป็นเรื่องน่ายินดีที่คณะเยาวชนไทยสามารถสร้างชื่อเสียงให้กับประเทศอีกครั้งด้วยการคว้าเหรียญรางวัลโอลิมปิกวิชาการมาได้มากมายเป็นประวัติการณ์ไม่ว่าจะเป็นเคมีโอลิมปิก ชีววิทยาโอลิมปิก ฟิสิกส์โอลิมปิก รวมไปถึงการแข่งขันหุ่นยนต์กู้ภัยที่ทีมเยาวชนไทยสามารถคว้าแชมป์โลกได้เป็นสมัยที่ 3 ติดต่อกัน

อย่างไรก็ตาม ผมคิดว่า ldquo;เหรียญรางวัลrdquo; ยังไม่ใช่บทสรุปของความสำเร็จที่ประเทศพึงชาติได้รับ จนกว่าเราจะสามารถส่งเสริมเด็กเก่งเหล่านี้ให้พัฒนาศักยภาพไปจนถึงขีดสุดแล้วนำความรู้ความสามารถที่ตนมีอยู่นั้นมาพัฒนาประเทศชาติบ้านเมืองในระยะยาว ดังนั้น รัฐควรวาดผังเส้นทางเดิน เพื่อให้เยาวชนเหล่านี้ไปถึงจุดสูงสุดของศักยภาพ และมีโอกาสนำความรู้กลับมาช่วยพัฒนาประเทศได้ โดยสิ่งที่ควรดำเนินการ อาทิ

มีมาตรการรองรับในระยะยาว รัฐบาลควรสร้างมาตรการรองรับในระยะยาวสำหรับเด็กผู้มีความสามารถพิเศษกลุ่มนี้ ไม่เพียงให้ทุนไปศึกษาต่อจนถึงระดับปริญญาเอกเท่านั้น แต่ควรมีวิสัยทัศน์เชิงกลยุทธ์ในการกำหนดทิศทางว่าจะทำประโยชน์ให้กับประเทศชาติได้ในเรื่องใด โดยกำหนดเงื่อนไขที่ชัดเจน เช่น สาชาวิชาที่เลือกเรียน หัวข้องานวิจัย ต้องสอดคล้องกับการพัฒนาประเทศและสามารถนำไปใช้ประโยชน์อย่างเป็นรูปธรรมได้ ที่สำคัญ ควรมีมาตรการรองรับที่ชัดเจนหลังจากจบการศึกษากลับมา ไม่ว่าจะเป็นองค์กรการทำงาน ตำแหน่งงาน อุปกรณ์เครื่องมือในการทำงาน ระบบการให้เกียรติและสร้างแรงจูงใจในการทำงาน ไม่ทอดทิ้งให้เคว้งคว้างหรือทนเบื่อหน่ายกับระบบการทำงานเดิม ๆ ที่ไม่สามารถทำอะไรได้มากคุ้มกับที่ไปเรียนมา จนต้องลาออกสมองไหลไปในที่สุด

สร้างจิตอาสาในการทำประโยชน์เพื่อประเทศชาติ ที่ผ่านมา เด็กเก่งโอลิมปิกส่วนใหญ่ที่เรียนจบจากต่างประเทศกลับมามักเลือกใช้ทุนเป็นเงินคืนให้กับรัฐ และมุ่งไปทำงานในภาคเอกชนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในต่างประเทศที่ได้รับค่าตอบแทนมากกว่า ส่งผลให้การลงทุนผลิตเด็กเก่งโอลิมปิกวิชาการนั้นไม่ได้รับผลตอบแทนกลับคืนสู่ประเทศชาติอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย ดังนั้นกระบวนการส่งเสริมเด็กเก่งโอลิมปิกวิชาการจึงควรมีเป้าหมายมากไปกว่าการสร้างความเก่งกาจด้าน ldquo;วิชาการrdquo; เท่านั้นแต่ควรควบคู่ไปด้วยกับการหล่อหลอม ldquo;จิตอาสาrdquo; ใส่ลงไปในใจของเด็กทุกคนเพื่อสร้างใจแห่งการเสียสละและใช้ศักยภาพความสามารถที่มีอยู่ของตนในการทำประโยชน์เพื่อภาพรวมมากไปกว่าเพียงเพื่อความอยู่รอดของตนเอง

ประเทศชาติไม่ต้องการเพียงเหรียญรางวัลแห่งความสำเร็จที่นำมาซึ่งความชื่นใจเพียงชั่วครู่ชั่วยามแล้วหมดไป แต่ประเทศไทยต้องการเยาวชนไทยที่เก่งกล้าและมีหัวใจปรารถนาทำประโยชน์ให้กับบ้านเกิดเมืองนอนอย่างแท้จริง

* นำมาจากหนังสือพิมพ์บางกอกทูเดย์ ฉบับวันพุธดีที่ 6 สิงหาคม 2551